EVALUATIE:

Wat ging goed en is zeker voor herhaling vatbaar?

Wat ging minder en waar zouden we de volgende keer op letten?

 

Evaluatie voorbereiding:

In het begin was het wat zoeken. In onze klas zitten ook mensen die nog nooit met oudere mensen gewerkt hebben en we moesten hen goed uitleggen hoe je met ouderen moest omgaan. We hadden er eerst niet veel vertrouwen in, maar uiteindelijk hebben ze dat heel goed gedaan, beter dan we verwacht hadden, eigenlijk. 

We begonnen heel enthousiast aan het project, maar toen het concreet werd, hadden we toch een klein hartje. Stel dat we de wensen niet gingen kunnen waarmaken? Stel dat ze onmogelijke dingen vroegen? 

We hadden dan ook verwacht dat de mensen met hele grote en moeilijke dromen gingen afkomen, maar dat was helemaal het geval niet. Dat heeft ons verrast en eigenlijk ook gepakt. Dat die mensen met zo'n kleine zaken zo content kunnen zijn. Dat eenvoudig samen zijn en aandacht geven, voldoende is voor die mensen om een wens te laten uitkomen. Dat zette ons toch tot nadenken.

 

Evaluatie uitvoering:

De uitvoering van de projecten ging eigenlijk redelijk vlot. Alles wat we aanvroegen aan school, mocht onmiddellijk doorgaan. Zelfs voor de trip naar de Ardennen, mocht onze leerkracht verzorgende vrijaf nemen samen met ons. 

 

We evalueren hieronder wens per wens:

• Wens: Lekker gaan eten: vlot verlopen en het heeft hen (en ons) gesmaakt.

 

• Wens: Een ijsje eten: niet doorgegaan omdat het te koud was, ze aten wel een pannenkoek in de plaats. We gaven door aan Mieke, de animator, om dit misschien deze zomer eens met hen te doen.

 

• Wens: Een wandeling buiten en een terrasje doen: hebben we kunnen doen met hen. Het was misschien wel wat ver en het was toch ook wat frisjes die dag, dus dat zag er misschien niet zoals gedroomd uit. Maar in de cafetaria op de dijk was het wel gezellig met zicht op zee. En ze waren er eens uit, zoals ze zelf zeiden.

 

• Wens: een lekkere pannenkoek eten, een babbel, naar buiten gaan

Hiervoor hadden we de spelnamiddag in elkaar gestoken. Dit was het moeilijkste, omdat we met zovelen waren. We hadden alle taken wel mooi verdeeld, maar je moest er toch op vertrouwen dat ze dat goed gingen doen. Wat we de volgende keer ook in onze takenlijst moeten zetten, is de afwas en opkuis. Na de gezellige namiddag was iedereen plots weg en nadien hoorden we dat de tassen niet waren afgewassen,dat de grote koffiemachine niet was teruggebracht naar het voltijds onderwijs en dat de keuken van de opleiding Keuken niet uiterst netjes was achtergelaten van de pannenkoekenbak. 

Maar we hebben dat nadien allemaal goedgemaakt.

De uitvoering zelf van de spelnamiddag is supergoed verlopen. Iedereen was content en ze hadden plezier. Nadien is er nog één ongelukje gebeurd met een oudere dame toen ze onze school wou verlaten. Ze viel plots. We hebben dit gemeld aan de verpleegster en die zij dat ze het soms expres doet om aandacht te krijgen, dus toch niet geheel onze fout gelukkig. En vooral, ze had geen pijn.

 

• Wens: Iemand die altijd al fan was van KVO wou ze graag nog eens zien spelen: Dit hebben we uitgevoerd. Ze speelden wel geen match, maar het was een training. We denken dat de bewoner het leuk vond, hoewel we geen goed beeld hadden of de man zich wel geamuseerd had. Hij heeft niet veel gezegd en wou redelijk snel alweer terug naar het woonzorgcentrum. We hebben dit dan ook gedaan want het was toch fris buiten. Nadien vertelde Mieke dat hij wel zei dat hij zich geamuseerd had.

 

• Wens: Iets in hout maken. Dit is een man die vroeger altijd in de houtbewerking zat en dit graag nog eens zou doen: deze wens hebben we uitgevoerd op onze school. Dit is allemaal vlot verlopen.

 

• Wens: Een weekendje Ardennen: zelfs deze wens hebben we kunnen uitvoeren! Het was een leuk weekendje. De twee bewoners stonden centraal en ze hebben zich goed geamuseerd. Ze straalden een gevoel van vrijheid uit.

 

REFLECTIE:

Welk gevoel neem je mee na dit project?

 

We zijn heel blij dat we dit project verwezenlijkt hebben. Zoals we al zeiden, zijn we wat bescheidener geworden na deze ervaring. Het doet ons terug inzien dat geluk echt wel in de kleine dingen van het leven zit. Een babbel, eens naar buiten gaan, een terrasje, lekker eten, ...

 

We zijn ook blij omdat we andere mensen hun wensen hebben kunnen waarmaken, en dat is toch ook een apart gevoel.

 

Het was iets dat we onmiddellijk opnieuw zouden doen en wat we van onze leerkracht ook op onze CV mogen schrijven.

 

Het is een aanrader voor elk woonzorgcentrum of ander verblijf.

 

GROTER DOEL:

Onze wens is dat het project THE BUCKET LIST steeds groter en bekender zou worden, zodat iedereen zou denken aan de mensen in rusthuizen, woonzorgcentra, hun eigen oma of opa, iedereen die wat ouder is wat zij nog graag zouden doen. Wij hebben al heel wat eenzaamheid gezien door stages in verschillende zorgcentra (we willen bewust geen namen noemen) en dat raakte ons en daarom wilden wij graag wensen vervullen van deze lieve oudere mensen. Ze mogen niet vergeten worden. Zelfs al worden ze wat dement en zijn ze misschien de dag erop al vergeten wat je gedaan hebt met hen, het moment zelf zijn ze wel gelukkig. En dat is wat telt.

 

IDEE:

Misschien dat het via HASHTAG #thebucketlist op instagram en andere sociale media een eigen leven begint te leven en zo onze wens in vervulling gaat dat iedereen wil tonen hoe ze de wensen van die mensen vervullen.